Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΠΙΟ ΚΟΣΤΟΒΟΡΟ ΩΣ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΟ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΩΣ ΤΡΟΦΙΜΟ

Η σύγκριση των οικονομικών και περιβαλλοντικών οφελών της χρήσης του καλαμποκιού ως βιοκαυσίμου έδειξε ότι το φυτό έχει αποτελεσματικότερη χρήση ως τρόφιμο. Καθώς εντείνονται οι προσπάθειες να βρεθούν ανανεώσιμες εναλλακτικές λύσεις για τα ορυκτά καύσιμα, τα βιοκαύσιμα, όπως από το καλαμπόκι και το ζαχαροκάλαμο, εξετάζονται ως τα πιθανά καύσιμα του μέλλοντος. Η καλλιέργεια αυτών των βιοκαυσίμων, ωστόσο, απαιτεί τεράστιες εκτάσεις και εδώ και πολλά χρόνια έχουν τεθεί ερωτήσεις σχετικά με το εάν η πρακτική αυτή είναι οικονομικά και περιβαλλοντικά αποτελεσματική. Τώρα, μία μελέτη του Πανεπιστημίου του Ιλινόι στις ΗΠΑ για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της αμερικανικής γεωργίας, έδειξε ότι η καλλιέργεια καλαμποκιού για καύσιμα έχει κρυφό, μεγαλύτερο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος. Οι ερευνητές εξέτασαν την ευρεία οικονομία της γεωργικής παραγωγής, εξετάζοντας την «υπηρεσία κρίσιμης ζώνης», η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναλύσει τις επιπτώσεις της καλλιέργειας καλαμποκιού στην οικονομία και το περιβάλλον. Η κρίσιμη ζώνη είναι η διαπερατή στρώση στην επιφάνεια του εδάφους. Η σύνθεση αυτής της ζώνης επηρεάζεται από τη γεωργία. Χρησιμοποιώντας αυτό το κριτήριο, οι ερευνητές μπόρεσαν να μετατρέψουν αυτόν τον αντίκτυπο σε ένα απτό κοινωνικό κόστος. «Υπάρχουν πολλές αφηρημένες έννοιες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε όταν συζητάμε για τις ανθρώπινες επιπτώσεις στην κρίσιμη ζώνη στις γεωργικές περιοχές», δήλωσε η Μέρεντιθ Ρίτσαρντσον, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Θέλαμε να το παρουσιάσουμε με τρόπο που να δείχνει την ισοδύναμη αξία σε δολάρια της ανθρώπινης ενέργειας που καταναλώνεται στη γεωργική παραγωγή, και πόσο κερδίζουμε όταν χρησιμοποιείται καλαμπόκι ως τροφή έναντι ως βιοκαύσιμο». Οι ερευνητές ξεκίνησαν με την απογραφή των πόρων που καταναλώνονται στην παραγωγή καλαμποκιού και του οικονομικού και περιβαλλοντικού κόστους τους σε ό,τι αφορά την διαθέσιμη και δαπανημένη ενέργεια. Στη συνέχεια ποσοτικοποίησαν τα οφέλη και το κόστος, όπως τις επιπτώσεις στην ποιότητα του αέρα και των υδάτων, για τη χρήση καλαμποκιού ως καύσιμο και ως τρόφιμο, σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες κρίσιμης ζώνης. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι η κοινωνική και οικονομική αξία της παραγωγής τροφίμων είναι 1.492 δολάρια ανά εκτάριο, ενώ σημειώνεται απώλεια 10 δολαρίων ανά εκτάριο όταν η καλλιέργεια χρησιμοποιείται για βιοκαύσιμα. Η χρήση του καλαμποκιού ως πηγή καυσίμων φαίνεται να είναι μια εύκολη διαδρομή προς την ανανεώσιμη ενέργεια, ωστόσο, αυτή η μελέτη δείχνει ότι το περιβαλλοντικό κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο, και τα οφέλη λιγότερα από τη χρήση καλαμποκιού ως τρόφιμο, καταλήγει η έρευνα. Πηγή: http://greenagenda.gr

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Το μέλλον της κατασκευαστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα

γράφειγια το blog ο Παντελής Βογιατζής
Η Ελλάδα είναι πάρα πολύ πίσω σε σχέση με άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ από πλευράς υποδομών. Ακόμα και για τις υποδομές που ήδη υφίστανται , πολλές φορές η ποιότητά τους είναι χαμηλή όχι γιατί κατασκευάσθηκαν λάθος αλλά γιατί δεν υπάρχει κανενός είδους συντήρηση. Συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με ερωτήματα του τύπου : Το ότι οι δρόμοι είναι σε άθλια κατάσταση σημαίνει ότι τους έχουνε φτιάξει άσχημα; Ορισμένες φορές ναι. O βασικότερος όμως λόγος δεν είναι αυτός αλλά το ότι δεν τους έχουνε συντηρήσει ποτέ . Γιατί εμείς νομίζουμε ότι φτιάχνουμε ένα έργο και αυτό το έργο θα κρατήσει για πάντα. Δεν είναι όμως έτσι .
Είναι πολύ σημαντικό να βελτιωθούνε οι υποδομές της χώρας και για να βελτιωθούνε πρέπει να γίνουν περισσότεροι δρόμοι, περισσότερα δίκτυα, λιμάνια, μαρίνες κτλ. Από την άλλη πλευρά επιβάλλεται να είμαστε πολύ προσεκτικοί όσον αφορά τα δημόσια οικονομικά. Δυστυχώς η Ελλάδα ακολούθησε απρόσεκτες πολιτικές στο παρελθόν, οι οποίες διόγκωσαν το δημόσιο χρέος και σε συνδυασμό με τον πολύ μεγάλο δημόσιο τομέα ( εξαιρετικά διογκωμένο σε σχέση με άλλες χώρες) ξόδεψε πάρα πολλά χρήματα για να τον συντηρήσει .
Αν τα δει κανείς όλα αυτά , ένα προς ένα , θα καταλάβει γιατί η χώρα μας δεν έχει να διαθέσει τα χρήματα εκείνα που θα απαιτούνταν για να αρχίσουμε να συγκλίνουμε περισσότερο με τις άλλες χώρες-μέλη της κοινότητας. Αν βέβαια δεν έχεις χρήματα για να κάνεις όλα αυτά που όφειλε να κάνει το δημόσιο, τότε ή ψάχνεις να βρεις άλλους τρόπους χρηματοδότησης ή δεν κάνεις έργα.
Οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα είναι ένας τέτοιος τρόπος κατασκευής έργων, ο οποίος υπάρχει εκατονταετίες. Τουλάχιστον στην Ελλάδα είχε αρχίσει να εφαρμόζεται ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα με αποτέλεσμα τα μεγάλα έργα υποδομής να γίνονται στην χώρα μας επειδή είχαμε εξωτερική χρηματοδότηση. Προχωρώντας στο δια ταύτα το μέλλον της κατασκευαστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να είναι ευοίωνο . Αυτό προκύπτει από την σύγκριση του επιπέδου των υποδομών στην Ελλάδα με το αντίστοιχο των υπολοίπων χωρών . Πρέπει να βελτιώσουμε τις υποδομές μας και αυτό θα γίνει αργά ή γρήγορα είτε με χρήματα του δημοσίου, είτε με λοιπές χρηματοδοτήσεις, είτε με κάποιο άλλο τρόπο. Το πώς θα βρεθούνε τα κεφάλαια είναι το πιο βασικό.
Υλοποιώντας ένα έργο δεν σημαίνει ότι κερδίζεις π.χ. έναν ακόμα δρόμο ή όσον αφορά το Μετρό στην Αθήνα άλλες τρεις-τέσσερις στάσεις. Σημαίνει ότι ο κόσμος πάει πιο γρήγορα στη δουλειά του, είναι πιο αποδοτικός, έχει μικρότερες καταναλώσεις πετρελαίου, παράλληλα παράγεται πλούτος, γιατί κάποιοι άνθρωποι έχουνε δουλέψει. Είναι διπλό το όφελος, αφενός από τη μία κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη και αποδοτική και από την άλλη παράγεται πλούτος , ο οποίος καταναλώνεται και δίνει δουλειά σε ανάλογα επαγγέλματα. Υπολογίζεται ότι στην κατασκευή, για κάθε μία θέση εργασίας που δημιουργείται, δημιουργούνται ταυτόχρονα άλλες δύο θέσεις σε άλλους τομείς οι οποίοι εξαρτώνται από αυτήν.
Αυτό βέβαια μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικό σε μεγάλες χώρες που έχουνε μεγάλη βιομηχανία ή υπηρεσίες, αλλά σε μία χώρα όπως η Ελλάδα έχει σημαντικότατες επιπτώσεις στην ανάπτυξη της χώρας. Επιπλέον τα έργα που γίνονται πρέπει να έχουν πάντα σαν κριτήριο την απόδοσής τους στο μέλλον και αυτό γιατί στην Ελλάδα έχουμε μία τάση νεοπλουτισμού : Πάμε να κάνουμε απλά έργα και φτιάχνουμε νέους Παρθενώνες. Η νοοτροπία μας θέλει κάθε έργο να είναι κάτι το πολύ ξεχωριστό ή το πολύ πλούσιο με αποτέλεσμα να ξοδεύουμε πολλές φορές περισσότερα χρήματα για παρόμοια έργα από αυτά που ξοδεύουνε στο εξωτερικό. Έξω δίνουν βαρύτητα στο «Value for Money» δηλαδή λειτουργούν βασιζόμενοι στη φιλοσοφία ‘’μην ξοδεύεις άσκοπα τα χρήματα που έχεις, επένδυσέ τα σωστά ’’.
Καλύτερο ή χειρότερο μοντέλο για την ανάπτυξη μεγάλων έργων υποδομής μελλοντικά στη χώρα μας δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει. Το θέμα είναι που θα βρούμε τα λεφτά για να τα υλοποιήσουμε , τι χρήματα είναι διατεθειμένο να πληρώσει το Δημόσιο και στη περίπτωση που δεν έχει χρήματα ποιους εναλλακτικούς δρόμους μπορούμε να ακολουθήσουμε . Το ιδανικότερο είναι να έχεις καλές μελέτες , καλούς εργολάβους και καλές επιβλέπουσες υπηρεσίες δηλαδή να γίνει το έργο τεχνικά σωστό , αφού πρώτα βέβαια εξασφαλιστεί η αποδοτικότητά του.

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Τα Λαδάδικα αλλιώς…

γράφει για το blog η Άννα Τιτέλη

Λαδάδικα. Σάββατο βράδυ. Ώρα 12.00 μ.μ.. Πίνω το ποτό μου με την παρέα μου σε ένα μπάρ. Τα λαδάδικα σφίζουν από ζωή . Άνθρωποι κυκλοφορούν χαρούμενοι , ευδιάθετοι, έτοιμοι να απολαύσουν την σαββατιάτικη έξοδο τους. Όλοι όμως ? Υπάρχουν άνθρωποι και συγκεκριμένα παιδιά που είναι εκεί όχι για να διασκεδάσουν αλλά για να κερδίσουν ένα μεροκάματο. Ένα από αυτά πλησιάζει το τραπέζι μας, πουλάει κάτι, αδιαφορούμε… Περνάει κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο…. Πόσα ακόμη παιδιά θα περάσουν αναρωτιέμαι; Η ημέρα αυτή όπως και πολλές άλλες ημέρες που ακολούθησαν ήταν η αφορμή για να προβληματιστώ.

Σκέφτομαι, αυτά τα παιδιά πότε βρίσκουν χρόνο να κοιμηθούν, να διαβάσουν, να παίξουν.. Βιώνουν άραγε την θαλπωρή της οικογένειας? Προφανώς και όχι. Η απάντηση δεν θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετική από τη στιγμή που τα παιδιά αυτά υποχρεώνονται από πολύ μικρή ηλικία να βγούν στους δρόμους ζητιανεύοντας. Κι όλα αυτά υπό την απειλή της ενδεχόμενης τιμωρίας σε περίπτωση που η βραδιά δεν ήταν ικανοποιητικά ‘’κερδοφόρα’’.

Ρώτησα ένα από αυτά: Προλαβαίνεις να πας σχολείο ; Μου έγνεψε θετικά χωρίς να με κοιτά στα μάτια… Από το δισταγμό του κατάλαβα ότι μου έλεγε ψέματα. Είναι αμφίβολο εάν τα παιδιά αυτά ξέρουν να γράφουν, να διαβάζουν , να μετρούν όπως τα παιδιά της ηλικίας τους. Αναρωτιέμαι λοιπόν πως θα μπορούσε να προδιαγραφεί το μέλλον αυτών των παιδιών; Υπό αυτές τις συνθήκες τα παιδιά αυτά δεν μπορούν να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο, περιθωριοποιούνται και μάλλον δεν έχουν ελπίδα να ξεφύγουν από αυτό τον τρόπο ζωής, από αυτό τον φαύλο κύκλο. Για πόσα χρόνια ακόμα η εικόνα αυτή θα παραμένει η ίδια? Άραγε μετά από είκοσι χρόνια τα δικά τους παιδιά θα πουλούν ακόμα χαρτομάντιλα στα Λαδάδικα…..

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Θεσσαλονίκη: Προβλήματα στο έργο κατασκευής του κόμβου Κ16

Προβλήματα αντιμετωπίζει το έργο της κατασκευής του ανισόπεδου κόμβου Κ16. Πρόκειται για ένα έργο το οποίο αναμένεται να διευκολύνει σημαντικά τις οδικές μεταφορές καθώς θα συνδέει, στο σημείο της Λαχαναγοράς, την εσωτερική περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης με τον αυτοκινητόδρομο Πάτρας - Αθήνας - Θεσσαλονίκης - Ευζώνων.
Πληροφόρηση για το θέμα ζήτησε από το Περιφερειακό Συμβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας ο επικεφαλής της παράταξης Οικολογία - Αλληλεγγύη, Μιχάλης Τρεμόπουλος, επισημαίνοντας ότι επίκειται η απένταξη του έργου από το ΕΣΠΑ. «Δεν θα αφήσουμε να χαθεί το έργο. Την επόμενη εβδομάδα θα πραγματοποιηθεί σχετική σύσκεψη στην Αθήνα. Το κακό ξεκίνησε από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Πήραμε το πρόβλημα και θα βρούμε τη λύση. Ήδη ο ανάδοχος έχει κάνει κάποιες κινήσεις» σχολίασε ο αναπληρωτής Περιφερειάρχης, Διονύσης Ψωμιάδης. Από την πλευρά του ο εντεταλμένος σύμβουλος Αλκιβιάδης Νουσηκύρου, επισήμανε ότι το αδιέξοδο προκύπτει από τον καταπατητή που δεν εγκαταλείπει τμήμα της έκτασης όπου θα γίνουν οι εργασίες ενώ υπάρχει και ένα δεύτερο ζήτημα με τη διατήρηση ενός εργοταξίου της Εγνατίας Οδού. «Γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια για ορθή διαχείριση του δημόσιου χρήματος όμως το νομικό πλαίσιο δίνει δικαιώματα στους αναδόχους», πρόσθεσε. Επ' αυτού, ο κ. Τρεμόπουλος σχολίασε ότι «η απένταξη του έργου από το ΕΣΠΑ, εκτός από την απώλεια της χρηματοδότησης, σημαίνει και ποινικές ρήτρες υπέρ του αναδόχου που θα μπορούσε να διεκδικήσει και να λάβει έως και 5 εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση για καθυστερήσεις». Να αναζητηθούν ευθύνες για το πώς η κατάσταση οδηγήθηκε σε αδιέξοδο ζήτησε από την πλευρά του ο περιφερειακός σύμβουλος της μείζονος αντιπολίτευσης Γιώργος Πασχαλίδης. Στο μεταξύ, το ζήτημα της εκμετάλλευσης του χρυσού της Χαλκιδικής και των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από ένα τέτοιο εγχείρημα έθεσαν κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, παρατάξεις της αντιπολίτευσης, με αφορμή την συζήτηση για την εκτίμηση της οικολογικής κατάστασης των ποταμών της Χαλκιδικής Ολύνθιου και Χαβρία κατά τη διάρκεια της φετινής ελαιοπαραγωγικής περιόδου. Πηγή : newsbomb.gr

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Ποιοι και πως χάνουν λεφτά με τα νέα μέτρα

Εμφράγματα προκαλεί η αναλυτική καταγραφή των περικοπών που προωθεί η κυβέρνηση σε βάρος χαμηλόμισθων και συνταξιούχων. Δες τους πίνακες με… ψυχραιμία.
Συνολικά 5.598.000.000 ευρώ σκοπεύει να κερδίσει η κυβέρνηση από περικοπές συντάξεων, 1.333.000.000 από περικοπές μισθών ενώ 1.020.000.000 θα συλλέξει από «εξαφάνιση» προνομιακών επιδομάτων. Ακόμη και στις συντάξεις που λαμβάνουν οι άγαμες θυγατέρες θα βάλει μαχαίρι, προκειμένου να χαροποιήσει την Τρόικα, με στόχο να εξοικονομήσει 39 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.
Η αναλυτική καταγραφή των περικοπών, όπως την δημοσίευσε σήμερα ο «Ελεύθερος Τύπος», αφορά στη διετία 2013 – 2014 αν και ορισμένα από τα μέτρα, όπως για παράδειγμα ο εξορθολογισμός παροχών εφάπαξ προηγουμένων ετών θα έχει αναδρομική ισχύ (οι συνταξιούχοι θα κληθούν να επιστρέψουν στα ταμεία, 402 εκατομμύρια ευρώ):
Πηγή : pkool

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

One small step for man ..

Με θλίψη η παγκόσμια κοινότητα αποχαιρετά τον πρώτο άνθρωπο που πάτησε το φεγγάρι λέγοντας το θρυλικό «Ενα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα».
Ο αμερικανός πρώην αστροναύτης Νιλ Αρμστρονγκ πέθανε σε ηλικία 82 ετών σε νοσοκομείο του Οχάιο, μετέδωσαν πριν από λίγο μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ. Είχε υποβληθεί σε εγχείρηση μπαϊπάς στην καρδιά πριν από λίγες ημέρες. O Άρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στη Σελήνη, στις 20 Ιουλίου του 1969.
Ο πύραυλος που μετέφερε τον Αρμστρονγκ μαζί με τους αστροναύτες Μπαζ Ολντριν και Μάικλ Κόλινς στο διάστημα εκτοξεύτηκε από το διαστημικό κέντρο της NASA στο Ακρωτήριο Κανάβεραλ στη Φλόριδα, στις 16 Ιουλίου 1969.
Τέσσερις μέρες μετά, στις 20 Ιουλίου 1969 ο Άρμστρονγκ ως διοικητής της αποστολής Απόλλων 11 επιβιβάστηκε μαζί με τον Ολντριν στη σεληνάκατο «Αετός», προσσεληνώθηκαν και ο Αρμστρονγκ έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στην επιφάνεια της Σελήνης.
Ο Άρμστρονγκ είχε υποβληθεί σε εγχείρηση μπαϊπάς στην καρδιά νωρίτερα αυτό το μήνα προκειμένου να αποφραχθούν στεφανιαίες αρτηρίες.

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Αθλήτρια θα πουλήσει το μετάλλιό της για να βοηθήσει μια 5χρονη

Η Πολωνή αθλήτρια του σερφ Ζόφια Νοτσέτι-Κλεπάτσκαγια, που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, αποφάσισε να πουλήσει το μετάλλιο της σε δημοπρασία, για να βοηθήσει την 5χρονη γειτόνισσα της, που πάσχει από κυστική ίνωση, μια πολύ σοβαρή ασθένεια.
Υποσχέθηκε πως θα δωρίσει τα χρήματα από το μετάλλιο στο κοριτσάκι. Για την 26χρονη αθλήτρια, που συμμετείχε για τρίτη φορά σε Ολυμπιακούς αγώνες, δεν ήταν εύκολο να κρατήσει την υπόσχεση της, αφού τις προηγούμενες φορές δεν κατάφερε να πετύχει στους Αγώνες υψηλές επιδόσεις. Όμως ο υψηλός στόχος και η υποστήριξη μιας τόσο σημαντικής θαυμάστριας, τη βοήθησαν να διακριθεί στον δύσκολο αγώνα

Εξοχικό στην καρδιά της πόλης ..!

Πως θα σου φαινόταν αν όταν έπρεπε να πας στο εξοχικό σου να μην χρειαζόταν να ταξιδέψεις μισή μέρα, αλλά απλά να ανέβεις μια σκάλα; Καλό ε;
Αν αναρωτιέσαι μέχρι που μπορεί να φτάσει η πρωτοτυπία των Κινέζων, η απάντηση είναι εύκολη: πολύ μακριά! Και τελευταίο απόδειξη για αυτό είναι τα εξοχικά στο κέντρο της πόλης. Για την ακρίβεια στη περιοχή Zhuzhou αρχιτεκτονικές ομάδες αποφάσισαν να δημιουργήσουν μικρούς παραδείσους στις ταράτσες μεγάλων εμπορικών κέντρων. Έτσι ενώ από το δρόμο βλέπεις απλά τεράστια κτήρια, αν κοιτάξεις από κάπου ψηλά θα δεις ότι στις οροφές τους έχουν δέντρα και ωραίες μονοκατοικίες. Και το καλύτερο από όλα είναι πως αν αποφασίσεις να πας διακοπές, δεν χρειάζεται να κολλήσεις στη κίνηση και να φας στο δρόμο μισή μέρα. Απλά παίρνεις ένα ασανσέρ και έφτασες…

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Ο αδερφός του Ομπάμα και η ζωή στις λάσπες

Τις ώρες που ο πλανητάρχης ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις από το πολυτελές οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου, ο εθισμένος σε αλκοόλ και ναρκωτικά Τζορτζ Ομπάμα αγκομαχάει στις φτωχογειτονιές της Κένυας.
Αργά τη νύχτα, όταν μπαίνει στο μπαρ της λασπωμένης πολιτείας όπου ζει, όλοι του κάνουν πλάκα φωνάζοντας μισομεθυσμένα «Κύριε Πρόεδρε! Κύριε Πρόεδρε!» και υψώνοντας τα μπουκάλια της πλάνης τους. Ο ψιλόλιγνος άνδρας γελάει και ανεβαίνει στο μπαρ να βγάλει λόγο γνωρίζοντας την αποθέωση από τις ημίγυμνες γκαρσόνες. Ο Τζορτζ Χουσεϊν Ομπάμα δεν ενοχλείται από τον χαβαλέ. Στο κάτω κάτω είναι αδερφός του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής!
Ο πρώτος πλανητάρχης με ρίζες από την Κένυα, ο πιο ισχυρός ίσως άνδρας του κόσμου, και ο ταπεινός Τζορτζ που εργάζεται στις λάσπες του Ναϊρόμπι για ένα μπουκάλι ουίσκι, έχουν τον ίδιο πατέρα… Ο 51χρονος Μπαράκ είναι γιος του Μπαράκ Ομπάμα και της Στάλνεϊ Αν Ντάνχαμ (γνωρίστηκαν στο μάθημα ρωσικών του Πανεπιστημίου της Χαβάης όπου ο Κενυάτης φοιτούσε με υποτροφία) ενώ ο 30χρονος Τζορτζ γιος του Ομπάμα με την τέταρτη σύζυγό του Ζαέλ Οτιενό. Ο Μπαράκ γεννήθηκε στη Χαβάη και ο Τζορτζ στην Κένυα ενώ ο πατέρας τους απέκτησε συνολικά οκτώ παιδιά από τέσσερις συζύγους. Ο Τζορτζ είναι το μικρότερο παιδί αυτής της μεγάλης οικογένειας (στη φωτογραφία ο Μπαράκ ποζάρει με τον μπαμπά του).
Τον Αύγουστο του 2008 ενώ ο Μπαράκ διεκδικούσε την προεδρία των ΗΠΑ, το ιταλικό Vanity Fair δημοσίευε θέμα με τον Τζορτζ να δηλώνει πως επιβιώνει με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. Αργότερα ο ίδιος ανασκεύασε τις δηλώσεις του λέγοντας πως δεν νιώθει εγκατελλειμένος από τον αδερφό του αλλά όλα αυτά ήταν υπερβολές υποκινούμενες από τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Σήμερα πάντως ενώ ο Μπαράκ τηλεφωνεί στους ηγέτες των χωρών του κόσμου εν πτήσει, από το λουξ γραφείο του στο Air Force One, ο Τζορτζ σωριάζεται μεθυσμένος στη τσίγκινα παράγκα που ακόμα και οι φτωχοί γείτονές του θεωρούν το χαμόσπιτο της παραγκούπολής τους!

Η νέα καμπάνια για τα Μάρμαρα που σαρώνει: Αν ο Έλγιν...

''Αν ο Έλγιν ήταν...'', είναι το κεντρικό σλόγκαν της νέας καμπάνιας που παρουσιάζει κατακρεουργημένα πολλά γνωστά μνημεία σε διάφορες πόλεις του κόσμου...
''...Αλλά ο Έλγιν πήγε στην Αθήνα'' καταλήγει η καμπάνια, που παρουσιάζει με άμεσο τρόπο τις καταστροφές που προκλήθηκαν στο αριστούργημα της αρχαίας ελληνικής τέχνης.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην πρωτοβουλία «I AM GREEK AND I WANT TO GO HOME»

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Κοίτα ψηλά στον ουρανό : Πέφτουν αστέρια !

Οι διάττοντες αστέρες Περσείδες εμφανίζονται στους ουρανούς του πλανήτη μας και αυτό το διήμερο τα πεφταστέρια φτάνουν στο αποκορύφωμά τους! Αν είσαι τυχερός και δεν έχει σύννεφα στρέψε το βλέμμα σου ψηλά και απόλαυσε!
Κάθε μέρα ευχόμασταν να ρίξει μια βροχή να καταλαγιάσει ο καύσωνας… απόψε ήταν ανάγκη να συννεφιάσει ο ουρανός; Οι λίγοι τυχεροί οι οποίοι θα χαρούν τη νύχτα σε μέρη απ’ όπου πέρασε η μπόρα και έχει ξαστεριά, θα έχουν την τύχη –αν κοιτάξουν βορειοανατολικά- να γίνουν μάρτυρες μιας «βροχής» μετεώρων!
Επειδή συμβαίνουν στην καρδιά του καλοκαιριού, παραδοσιακά οι Περσείδες θεωρούνται η βροχή διαττόντων που συνήθως έλκει τους περισσότερους παρατηρητές στο βόρειο ημισφαίριο από κάθε άλλο ανάλογο φαινόμενο με «πεφταστέρια». Όσο πιο καθαρός είναι ο νυχτερινός ουρανός, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για ένα πιο εντυπωσιακό θέαμα. Σημειωτέον ότι τον φετινό Αύγουστο η επόμενη πανσέληνος θα είναι στις 31 Αυγούστου, ενώ στις 17 Αυγούστου υπάρχει Νέα Σελήνη, πράγμα που σημαίνει ότι, αντίθετα με το περσινό καλοκαίρι, η λάμψη του φεγγαριού δεν θα αποτελέσει απόψε και αύριο βράδυ σημαντικό πρόβλημα για τις παρατηρήσεις του νυχτερινού ουρανού.
Οι Περσείδες ονομάστηκαν έτσι επειδή φαινομενικά προέρχονται από μία περιοχή ανάμεσα στον αστερισμό του Περσέα και της Κασσιόπειας. Στην πραγματικότητα προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης και άλλα υπολείμματα που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά (μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων) του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους Αμερικανούς Λιούις Σουίφτ και Όρας Tατλ από τους οποίους και πήρε το όνομά του.
Ο εν λόγω περιοδικός κομήτης αρχίζει να συναντιέται με την τροχιά της Γης από το τέλος Ιουλίου και χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο. Το θεαματικότερο «σόου» των Περσειδών έγινε το 1992, όταν η Γη πέρασε πιο κοντά από ποτέ από τον κομήτη (κάτι που αναμένεται να ξανασυμβεί περίπου το 2125), ενώ έκτοτε ο αριθμός των μετεώρων έχει επανέλθει σε κανονικό επίπεδο. ΠΗΓΗ: ΑΠΕ

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Κάντο όπως οι Πορτογάλοι : Πολύχρωμες ομπρέλες στις γειτονιές !

Επιτέλους μια αισιόδοξη ιδέα ! Μια ομάδα καλλιτεχνών στην μικρή πόλη Αγιουέδα της Πορτογαλίας εμπνεύστηκε έναν απλό, πολύχρωμο, τρόπο για να δροσίσει τα σοκάκια τις καυτές ώρες του καλοκαιριού και να φτιάξει τη μέρα των κατοίκων.
Έξι χρόνια πριν, όταν η Πορτογαλία αντιμετώπιζε τη χειρότερη ξηρασία στην ιστορία της τα τελευταία 60 χρόνια, τα παγκόσμια media έστρεψαν την προσοχή τους στην πόλη Αγιουέδα για έναν δυσάρεστο λόγο: τις τεράστιες πυρκαγιές που κατέκαιγαν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Σήμερα, όμως, η παγκόσμια κοινότητα χαμογελά στη θέα των δρόμων της που έχουν μεταμορφωθεί σε έργα τέχνης χάρη στις δεκάδες ζωηρά πολύχρωμες ομπρέλες οι οποίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι έχεις τρυπώσει στις σελίδες ενός παραμυθιού.
Το ντους χρωμάτων προσφέρει σκιά στα σοκάκια της Αγιουέδα και αφορμή για χαμόγελα στους κατοίκους της. Η εγκατάσταση των ιπτάμενων ομπρελών ήταν μια πρωτοβουλία του δημοτικού συμβουλίου, με την ευκαιρία ενός φεστιβάλ τέχνης που ονομάζεται Agitagueda.
Οι ομπρέλες αιωρούνται πιασμένες από τα κτίρια με γερά καλώδια και ήταν η πιο ευχάριστη κι αισιόδοξη έμπνευση του καλοκαιριού για τους Πορτογάλους αλλά και τους τουρίστες της μικρής πόλης.
«Το περπάτημα κάτω από αυτόν τον πολύχρωμο ουρανό μου θύμισε την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Ήταν κάτι το εντελώς απροσδόκητο που με έκανε να χαμογελάσω. Αργότερα σκεφτόμουν για πολλές ώρες πώς κάτι τόσο απλό σε κάνει να νιώθεις χαρούμενος και πώς έχει τέτοιο αντίκτυπο σε τόσους πολλούς ανθρώπους», λέει χαρακτηριστικά η ερευνήτρια εκπαιδευτικός, Πατρίσια Αλμέιντα, η οποία ξύπνησε στην καρδιά ενός έργου τέχνης.

Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Το χρήμα και η επιρροή του στις κοινωνικές συναναστροφές των νέων

γράφει για το blog η Δώρα Νεάρχου



Ο νέος βιώνει την οικονομική κρίση με τη μορφή της ανεργίας της υπο/ετεροαπασχόλησης, της αδυναμίας απόκτησης όλων εκείνων των αγαθών που τα ευδαιμονιστικά πρότυπα προβάλλουν ως αναγκαία αλλά και ως παράγοντες επιτυχίας της περιθωριακής θέσης στην παραγωγική διαδικασία.

Ο σύγχρονος νέος έχει στραφεί στον υλικό ευδαιμονισμό, έχει θεοποιήσει το χρήμα, έχει μειώσει τη σημασία της λέξης «άνθρωπος» και έχει υποταχθεί στο εφήμερο και το πρόσκαιρο. Με όλα αυτά οι ανθρώπινες αξίες έχουν αρχίσει να εκλείπουν, οι νέοι τείνουν όλο και περισσότερο σε λανθασμένες προτεραιότητες και αποστασιοποιούνται από οράματα και συλλογικούς στόχους.

Βλέπουμε λοιπόν, όλο και περισσότερο, να δημιουργείται στο άτομο άγχος για την απόκτηση όλο και περισσότερων υλικών αγαθών. Ως αποτέλεσμα της αγχώδους κατάστασης είναι η δημιουργία ψυχολογικών προβλημάτων. Οι νευρώσεις, ο φθόνος και η ζήλεια φωλιάζουν στην ψυχή του. Πολλές φορές δημιουργούνται και συμπλέγματα κατωτερότητας σε άτομα που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ισάριθμα καταναλωτικά αγαθά. Το κυνήγι της «υλικής ευτυχίας» παραμερίζει τα πνευματικά ενδιαφέροντα του ατόμου, ενώ η καταναλωτική μανία δεν ευνοεί και την κοινωνικοποίηση του νέου.
Για τον Γκάντι «το πρόβλημα του σύγχρονου ανθρώπου δεν είναι η κάλυψη των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών, αλλά ο συνειδητός και εκούσιος περιορισμός τους». Η λύση είναι η σωστή ιεράρχηση των αναγκών: συνειδητοποίηση και διαχωρισμός των πλαστών αναγκών από τις πραγματικές, τοποθέτηση των υλικών αναγκών στη θέση που τους αρμόζει, αποφυγή θεοποίησης του κέρδους. Απαιτείται λοιπόν να δοθεί προτεραιότητα στην πλήρωση των ψυχοπνευματικών αναγκών που επικυρώνουν τη ζωη.