Πως θα μπορούσε η παράδοση να συμβαδίσει με την νεολαία; Πολλοί θεωρούν ότι δεν θα μπορούσαν να συνδυαστούν ή ακόμα πως είναι αντίθετα εφόσον ο νέος έχει έμφυτη την τάση της αμφισβήτησης σε καθετί “παλιό” και της αναζήτησης προς οτιδήποτε καινούριο. Εξάλλου τι θα μπορούσε να προσφέρει η παράδοση σε έναν νέο;
Αυτή η άποψη φαίνεται να ενισχύεται και από το εκπαιδευτικό μας σύστημα το οποίο κάθε άλλο παρά προβάλει την πολιτιστική μας κληρονομία καθώς η βαθμοθηρική του υπόσταση δεν προσφέρεται για την μεταλαμπάδευση της παράδοσης. Επιπλέον η αποξένωση που βιώνουν οι άνθρωποι στις πόλεις δεν επιτρέπει την αναβίωση των ηθών και των εθίμων όπως συμβαίνει ακόμα και σήμερα σε μερικά χώρια. Επομένως τα παιδία των αστών οικογενειών δεν έχουν τα απαραίτητα ερεθίσματα για να ασχοληθούν με την παράδοση.
Θετικό στοιχείο αποτελεί η διατήρηση παλαιών πολιτιστικών συλλόγων αλλά και οι ίδρυση νέων με σκοπό την αναβίωση και της παράδοσης. Μα το πιο ενθαρρυντικό από όλα, είναι η νεολαία των συλλόγων αυτών που μαθαίνουν από τους παλιούς και προσπαθούν με κάθε τρόπο να μεταδώσουν το πάθος τους για τους συλλόγους αυτούς. Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς ότι τα μέσα που διαθέτει ένας νέος μπορούν να αποδειχτούν πολύ χρήσιμα προς αυτήν την κατεύθυνση(internet, social networks, ραδιόφωνο).
Αυτό που θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας είναι ότι η παράδοση δεν είναι κάτι το παλιό, το απαρχαιωμένο με το οποίο μπορεί να ασχοληθεί ένας ηλικιωμένος. Η παράδοση είναι αυτή που μας κρατάει συνδεδεμένους με τους προγόνους μας, με το παρελθόν και τις ρίζες μας.
*
Στις παραπάνω φωτογραφίες εικονίζονται:
α.) Η νεαρή Ειρήνη Παρμαξίδου η οποία παίζει κεμεντζέ 8 χρόνια, από τα οποία τα 6 επαγγελματικά
β.) Το συγκρότημα ΝΕΟΙ ΠΑΝΕΣ του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, προσφέρει μία παρουσίαση των μουσικών οργάνων που δεσπόζουν εδώ και αιώνες στο λαϊκό και λόγιο πολιτισμό της νότιας Βαλκανικής.
Οι νέοι μουσικοί που απαρτίζουν την ομάδα αυτή – φοιτητές και αυριανοί επαγγελματίες – μαζί με τους καθηγητές τους, «μουσικοτροπούν» και αυτοσχεδιάζουν με την πλούσια φρασεολογία και την περίτεχνη αρχιτεκτονική των οικείων μουσικών μας παραδόσεων, προτείνοντας μία ερμηνεία που φιλοδοξεί να συγκεράσει την παλαιά με τη σύγχρονη μουσική πράξη της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου