Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα και κυρίως αυτοί που έχουν πάρει το πτυχίο τους από κάποιο τριτοβάθμιο ίδρυμα, είναι η επαγγελματική τους αποκατάσταση.
Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι νέοι γνώριζαν, κυρίως ακολουθώντας τις παροτρύνσεις των γονιών τους, πως η πιο σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση ήταν η εξασφάλιση μιας «θέσης» στο Δημόσιο. Η μονιμότητα, ο σταθερός μισθός, η εξασφάλιση και η σιγουριά ήταν και είναι λέξεις που δεν αφήνουν τους περισσότερους νέους αδιάφορους.
Οι σημερινές εξελίξεις όμως και τα γεγονότα, μας αποδεικνύουν πως το Δημόσιο δεν είναι, παρά ένας μέτριος προορισμός με ελάχιστες προοπτικές. Μέσα σε σχεδόν ένα χρόνο, όλη η εικόνα του δημοσίου «γκρεμίστηκε». Οι μισθοί έχουν μειωθεί αισθητά, η μονιμότητα είναι στα πρόθυρα να αποτελέσει παρελθόν, η εξασφάλιση από τις αμοιβές του Δημοσίου είναι αμφισβητήσιμη, το ίδιο και το ύψος των συντάξεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι νέοι να στραφούν σε άλλες μορφές απασχόλησης.
Μία τέτοια μορφή θα λέγαμε πως είναι ο ιδιωτικός τομέας. Σήμερα όμως, στην Ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας βάλλεται όπως και ο Δημόσιος! Ατομικές συμβάσεις, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών και ωρών ή ημερών απασχόλησης στις επιχειρήσεις, συρρίκνωση του Ιδιωτικού τομέα, ευρείες υποχωρήσεις των εργαζομένων, συρρίκνωση των εργασιακών θέσεων και άλλα, συνθέτουν το εργασιακό περιβάλλον στον κλάδο. Βλέπουμε κατά συνέπεια πως και ο ιδιωτικός τομέας δεν απέχει και πολύ από τις προοπτικές που προσφέρει το Δημόσιο.
Μία άλλη διέξοδος που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια και που εξωθήθηκαν στο να την ακολουθήσουν ορισμένες κατηγορίες νέων και κυρίως νέων επιστημόνων, είναι «ο δρόμος της μετανάστευσης». Ο δρόμος της μετανάστευσης σε χώρες οι οποίες δεν έχουν επηρεαστεί ακόμη από την οικονομική κρίση ή σε χώρες που έχουν ισχυρότερες οικονομίες και αντιστέκονται σθεναρότερα στις μεταβολές τις οικονομίας, χώρες οι οποίες εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να απασχολούν προσωπικό που έρχεται από άλλες χώρες. Γι αυτό παρατηρήθηκε ένα «ρεύμα» μετανάστευσης, κυρίως νέων επιστημόνων, προς χώρες της Ευρώπης και όχι μόνον. Το ερώτημα, όμως, που δημιουργείται είναι αν εμείς θέλουμε όλο αυτό το δυναμικό παραγωγικό προσωπικό, με γνώσεις και εξειδίκευση να μεταναστεύσει έξω από την χώρα μας!
Εκ πρώτης όψεως μπορούμε να πούμε πως, προσωρινά τους βολεύει η επιλογή αυτή, αλλά θεωρούμε πως μακροχρόνια θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας. Το να πάει ένας νέος σε μία ξένη χώρα για μερικά χρόνια, είτε για την απόκτηση κάποιου μεταπτυχιακού τίτλου, είτε για την απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, για να έρθει σε επαφή με διαφορετικούς λαούς και κουλτούρες και θεμιτό είναι, αλλά και θα τον βοηθήσει στην προσωπική του σταδιοδρομία. Το να μεταναστεύσει όμως σε μία χώρα, με σκοπό τη μόνιμη εγκατάσταση, μπορεί για τον ίδιο να έχει κάποιο όφελος, αλλά σίγουρα δεν θα βοηθήσει καθόλου τη χώρα του και την ανάπτυξη της. Άρα, θα λέγαμε πως ούτε η μετανάστευση είναι ο δρόμος στον οποίο θα μπορούσαν να επενδύσουν οι νέοι το εργασιακό τους μέλλον.
Τέλος, μία τέταρτη ελπίδα με αρκετά καλές προοπτικές και μάλιστα αμέσως μετά την περίοδο της κρίσης, στη φάση της ανάκαμψης της Ελληνικής οικονομίας (γιατί από τις οικονομικές θεωρίες αλλά και από την ιστορία, είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει οικονομική ανάκαμψη σε κάποια χρόνια), είναι η νεανική επιχειρηματικότητα. Αν, λοιπόν, οι νέοι προετοιμαστούν για να γίνουν οι νέοι επιχειρηματίες ή τα εξειδικευμένα στελέχη των καινούριων επιχειρήσεων, υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε θεαματικά αποτελέσματα και μάλιστα άμεσα. Θεωρώντας δεδομένο ότι σε κάθε οικονομική και κοινωνική αναταραχή δημιουργούνται πολλές ευκαιρίες, η προτροπή είναι να σκεφτούν οι νέοι την περίπτωση της υλοποίησης καινοτόμων επιχειρηματικών ιδεών, που να άπτονται με την παραγωγική διαδικασία (σε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα) ή να αφορούν τις νέες τεχνολογίες και κυρίως το χώρου του διαδικτύου.
Κλείνοντας, θα λέγαμε ότι η προοπτική για τους νέους σήμερα είναι να βρούνε αυτό που θα έχει ζήτηση μετά από πέντε ή δέκα χρόνια. Να οραματιστούν, να φανταστούν και να καταλήξουν σε εξαιρετικές ιδέες οι οποίες θα αναπτύξουν τον πλούτο και την παραγωγή της Ελλάδας και κατ΄ επέκταση την οικονομία μας.
Η μαρτυρία μου Γεια σε όλους. Είμαι εδώ για να καταθέσω πώς έλαβα το δάνειο μου από τον κ. Μπέντζαμιν αφού υπέβαλα αίτηση αρκετές φορές από διάφορους δανειστές δανείων που υποσχέθηκαν να βοηθήσουν, αλλά δεν μου έδωσαν ποτέ το δάνειο. Μέχρι που ένας φίλος μου με εισήγαγε στον κ. Μπεντζάιν Λι υποσχέθηκε να με βοηθήσει και μάλιστα το έκανε όπως υποσχέθηκε χωρίς καμία καθυστέρηση. Ποτέ δεν πίστευα ότι υπάρχουν ακόμα αξιόπιστοι δανειστές δανείων έως ότου συνάντησα τον κ. Benjamin Lee, ο οποίος πράγματι βοήθησε το δάνειο και άλλαξε την πεποίθησή μου. Δεν ξέρω αν χρειάζεστε με κανέναν τρόπο ένα γνήσιο και επείγον δάνειο. Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον κ. Benjamin μέσω του WhatsApp +1-989-394-3740 και το email του: Lfdsloans@outlook.com ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή